Verbum

dowalić

зак. разм.

1. даваліць; дасыпаць;

2. ударыць

doważać

незак. даважваць; узважваць яшчэ

doważyć

зак. даважыць; узважыць яшчэ;

~ł mu dwa ogórki — ён узважыў яму яшчэ два агуркі

dowąchać się

зак. czego1. адчуць пах чаго;

2. перан. учуць; вынюхаць што

dowcip, ~u

м.

1. анекдот, досціп, жарт;

płaski dowcip — тупы (дурны, няўдалы, банальны) жарт;

w tym właśnie cały dowcip — у гэтым ўласна і ўвесь жарт;

na ~y się sadzić разм. спрабаваць вастрасловіць (жартаваць);

2. дасціпнасць, кемнасць

dowcipas

м. разм.

1. непрыстойны, няўдалы жарт;

2. жартаўнік

dowcipkować

незак. жартаваць, дасціпнічаць, вастрасловіць

dowcipkowanie

н. жарты

dowcipniś

м. дасціпнік, жартаўнік

dowcipny

дасціпны