Verbum

dąb, dębu

м. дуб;

chłop jak dąb — хлопец, як дуб;

włosy stanęły dęba (dębem) — валасы сталі дыбам;

koń stanął dęba — конь стаў дыба;

dać dęba разм. даць драла

dąbczak

м. дубок

dąbek

м.; гл. dąbczak

dąbrowa

ж. дуброва

Dąbrowa Górnicza

ж. г. Дамброва-Гурніча

Dąbrowa Tarnowska

ж. г. Дамброва-Тарноўска

dąć

незак.

1. дзьмуць; дзьмухаць;

2. трубіць; дзьмуць

dąć się

незак. задавацца; задзіраць нос; важнічаць

dąsać się

незак. дзьмуцца; гневацца; крыўдзіцца;

dąsać się na kogo — дзьмуцца (гневацца) на каго

dąsanie się

н.; гл. dąsy