Verbum

dybać

незак. уст. na kogo/co1. падпільноўваць каго/што;

2. замахвацца на каго/што; квапіцца, галіцца на што;

dybać na czyje życie (mienie) — замахвацца на чыё жыццё (маёмасць);

dybać na czyje ziemie — квапіцца на чые землі; цягнуць рукі да чыіх земляў

dyby

мн. калодкі (аковы);

zakuć (wziąć) kogo w dyby — пасадзіць каго ў калодкі

dych :

ani słychu, ani ~u — ні слыху, ні дыху; няма і почуту

dycha

ж. жарг. дзесятка (10 злотых)

dychawica

ж. мед. астма; дыхавіца;

dychawica oskrzelowa — бранхіяльная астма

dychawiczny

астматычны; дыхавічны;

dychawiczny kaszel — астматычны кашаль

dydaktyczny

дыдактычны; павучальны

dydaktyka

ж. дыдактыка

dydaktyzm, ~u

м. дыдактызм;

dydaktyzm powieści — дыдактызм рамана

dyfamacja

ж. дыфамацыя; паклёп