Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbceęijklłmnoóprsuwyzźż/
bcdfgklmnprstwzż

dykcja

ж. дыкцыя; вымаўленне

dykta

dykt|a

ж. фанера;

drzwi z ~y — дзверы з фанеры

dyktafon, ~u

м. дыктафон

dyktando

н.

1. дыктант, дыктоўка;

pisać co pod czyje dyktando — пісаць што пад чыю дыктоўку;

2. прадыктаваны тэкст;

robić co pod czyje dyktando — рабіць што пад чыю дыктоўку

dyktat, ~u

м.

1. дыктат;

2. уст. дыктоўка

dyktator

м. дыктатар

dyktatorski

дыктатарскі

dyktatura

ж. дыктатура

dykteryjka

ж. кароткае жартоўнае апавяданне; баечка, анекдот

dyktować

незак.

1. дыктаваць;

2. перан. дыктаваць; падказваць; загадваць