Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbceęijklłmnoóprsuwyzźż/
bcdfgklmnprstwzż

dyżur, ~u

м. дзяжурства

dyżurny

1. дзяжурны;

dyżurny lekarz — дзяжурны ўрач (доктар, лекар);

temat dyżurny — дзяжурная тэма (для размоў);

2. м. дзяжурны

dyżurować

незак. дзяжурыць

dyżurowy

дзяжурны, звязаны з дзяжурствам