Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dog

м. дог

dogadać

зак.

1. komu уразіць; укалоць каго;

2. дагаварыць

dogadywać

незак. komu даймаць каго, дакучаць каму

dogadywać się

незак. дамаўляцца;

dogadywać się w sprawie urlopu — дамаўляцца пра адпачынак

dogadywanie

н. колкасць, папрок

dogadzać

dogadza|ć

незак.

1. дагаджаць;

2. адпавядаць; падыходзіць, пасаваць;

~ła im ta praca — ім падыходзіла гэта праца;

to mi nie dogadzać — мне гэта не падыходзіць

dogadzanie

н. дагаджанне, нараўленне

doganiać

незак. даганяць

dogasać

dogasa|ć

незак. тухнуць, гаснуць, згасаць;

ogień dogasać — агонь гасне

doglądać

незак. даглядаць; сачыць; хадзіць;

doglądać chorego — даглядаць хворага; хадзіць за хворым;

doglądać gospodarstwa — весці гаспадарку, сачыць за гаспадаркай