Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbceęijklłmnoóprsuwyzźż/
bcdfghijklłmnńoprsśtuwzż

doc.

= docent — дацэнт; дац.

docelowy

docelow|y

мэтавы; прызначаны дзеля пэўнай мэты;

miejsce ~e — канцавы пункт; месца прызначэння

doceniać

незак. належна (правільна) ацэньваць; ацэньваць належным чынам; цаніць; добра ўспрымаць

docenić

зак. належна (правільна) ацаніць; ацаніць належным чынам; ацаніць; добра ўспрыняць

docent

м. дацэнт

docentka

ж. разм. дацэнт (жанчына)

docentura

ж. дацэнтура

dochodowość

ж. даходнасць, прыбытковасць;

dochodowość przemysłu — рэнтабельнасць прамысловасці

dochodowy

доходны, прыбытковы; рэнтабельны;

podatek dochodowy — падаходны падатак

dochodzący

dochodząc|y

прыхадны;

~y palacz — прыхадны апальшчык;

~a pomoc domowa — прыхадная хатняя работніца