dotykać

dotyka|ć

незак.

1. kogo/czego датыкацца, дакранацца да каго/чаго, кранаць што;

2. czego прымыкаць; сутыкацца; мець агульную мяжу;

ulica dotykać parku — вуліца прымыкае да парка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)