dotrzymać
зак. датрымаць, стрымаць;
dotrzymać obietnicy — стрымаць абяцанне;
dotrzymać kroku komu/czemu — ісці ў нагу з кім/чым;
dotrzymać placu (pola) komu — уст. не саступіць каму; устаяць перад кім
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)