odstawać się
незак.
1. адстойвацца; выстойвацца;
2. застойвацца
odstawiać
незак.
1. адстаўляць; адсоўваць;
2. дастаўляць
odstawić
зак.
1. адставіць; адсунуць;
2. даставіць;
odstawić na miejsce towar — даставіць тавар на месца;
odstawić dziecko od piersi — адняць (адвучыць) дзіця ад грудзей
odstąpić
odstąpi|ć
зак.
1. адступіць;
~ć na dwa kroki — адысці на два крокі;
2. прадаць, уступіць;
~ć parę bucików — прадаць пару чаравікаў;
3. адмовіцца;
~ć do pierwotnych planów — адмовіцца ад першапачатковых планаў;
od tego nie ~ę — я ад гэтага не адступлюся
odstąpienie
н.
1. адступленне, адыход;
odstąpienie od linii frontu — адыход ад лініі фронту;
2. уступка, саступка, аддача;
odstąpienie części gruntu — уступка часткі зямлі;
3. адмова, адмаўленне;
odstąpienie od pierwotnego zamiaru — адмаўленне ад першапачатковага намеру
odstęp, ~u
м.
1. адлегласць, прамежак;
odstęp czasu — прамежак часу;
2. вайск. дыстанцыя;
3. палігр. водступ, інтэрвал
odstępować
незак. адступаць;
nie odstępować kogo na krok — не адступаць (адыходзіць) ад каго ні на крок
odstępstwo
н. адступніцтва; адступленне; адыход; парушэнне; здрада;
odstępstwo od zasad — адступленне ад прынцыпаў