Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
aąbcdeęfghijklłmnoóprsśtuwyzźż

odrębność

ж.

1. адасобленасць;

2. своеасаблівасць

odrębny

odrębn|y

1. асобны, адасоблены;

~e mieszkanie — асобная кватэра;

2. своеасаблівы;

~y sposób malowania — своеасаблівы спосаб малявання

odręcznie

1. уручную;

2. наспех, спехам, на скорую руку

odręczny

odręczn|y

1. зроблены ўручную;

pismo ~e — асабістае пасланне;

2. зроблены на хуткую руку

odrętwiały

адзервянелы, здранцвелы, змярцвелы, знямелы, сшэрхлы

odrętwieć

зак. адзеравянець, здранцвець, змярцвець, знямець

odrętwienie

н. адзервяненне, здранцвенне, змярцвенне, зняменне

odrobek, ~ku

odrob|ek

м. адпрацоўка

odrobić

зак. адрабіць, адпрацаваць;

гл. odrabiać

odrobina

odrobin|a

ж.

1. невялікая колькасць; драбок, каліва, крыха;

przy ~ie szczęścia — калі хоць крыху пашанцуе;

2. ~ę — трошкі, крышку, крыху, крышачку;

ani ~y — ані крышкі, ані трошкі