Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

odliczyć

зак.

1. адлічыць, вылічыць;

odliczyć z zarobku — вылічыць з заробку;

2. вайск., спарт. разлічыцца;

odliczyć do dwóch — разлічыцца на першы-другі;

kolejno odlicz! вайск. па чарзе (пачародна) разлічыся!

odlot, ~u

м.

1. адлёт, вылет;

godziny ~ów — час адпраўлення;

2. (пра птушак) адлёт, вырай

odludek

нелюдзім, нелюдзень; адлюднік; бязлюднік

odludny

адасоблены, бязлюдны; зацішны

odludzie

odludzi|e

н. бязлюддзе; глуш;

na ~u — у глушы

odlutować

зак. адпаяць, адлітаваць

odlutować się

зак. адпаяцца, адлітавацца