Verbum

odciąć się

зак. перан. адрэзаць; агрызнуцца

odciągać

незак. адцягваць;

odciągać czyją uwagę — адцягваць чыю увагу; адвабліваць каго

odciągnąć

зак. адцягнуць

odciążenie

н. аблягчэнне, палягчэнне; разгрузка;

odciążenie ruchu kołowego w godzinach wieczornych — змяншэнне руху транспарту ў вячэрнія гадзіны;

odciążenie od zajęć — вызваленне ад працы

odciążyć

зак. аблягчыць; зменшыць нагрузку;

odciążyć kogo od obowiązków — вызваліць каго ад абавязкаў

odcień

м. адценне; нюанс

odcierpieć

зак. адпакутаваць

odcięcie

н.

1. адсячэнне;

2. мед. ампутацыя

odcięty

1. адсечаны; адрэзаны;

być ~ym od świata — быць адрэзаным ад свету;

2. ~a ж. мат. абсцыса

odcinać

незак. адсякаць, адразаць, адрэзваць