Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

dotrzeźwić

зак. ацверазіць; прывесці да прытомнасці

dotrzeźwić się

зак. працверазець

dotrzymać

зак. датрымаць, стрымаць;

dotrzymać obietnicy — стрымаць абяцанне;

dotrzymać kroku komu/czemu — ісці ў нагу з кім/чым;

dotrzymać placu (pola) komuуст. не саступіць каму; устаяць перад кім

dotrzymywać

незак. датрымліваць, стрымліваць;

dotrzymywać kroku — ісці ў нагу

dotychczas

да гэтага часу, да гэтай пары, дагэтуль

dotychczasowy

які існуе да гэтага часу (да гэтай пары)

dotyczyć

dotycz|yć

незак. датычыць, датычыцца, тычыцца;

to mnie nie ~y — гэта мяне не тычыцца (не датычыцца, не датычыць);

szczegóły ~ące tej sprawy — дэталі, якія адносяцца да гэтай справы

dotyczyć się

незак. датычыцца, тычыцца;

гл. dotyczyć

dotyk, ~u

м. дотык;

zmysł ~u — пачуццё дотыку

dotykać

dotyka|ć

незак.

1. kogo/czego датыкацца, дакранацца да каго/чаго, кранаць што;

2. czego прымыкаць; сутыкацца; мець агульную мяжу;

ulica dotykać parku — вуліца прымыкае да парка