wybałuszyć
зак. разм. : wybałuszyć oczy — вылупіць (вырачыць) вочы
wybawca
м. збавіцель; збаўца; выратавальнік
wybawiać
незак. вызваляць; пазбаўляць; ратаваць, выратоўваць
wybawiciel
м. збавіцель; збаўца; выратавальнік
wybawić
зак. вызваліць; пазбавіць; уратаваць
wybąkać
зак. прамармытаць, выціснуць з сябе (словы)
wybić
зак.
1. выбіць;
wybić szybę — выбіць шыбу;
2. прабіць;
wybić otwór — прабіць адтуліну;
3. пабіць; збіць;
wybić dziecko — пабіць дзіця;
4. перабіць; знішчыць;
5. (манеты) адчаканіць;
wybić rękę — вывіхнуць руку;
wybić sobie z głowy — выкінуць з галавы
wybić się
wybi|ć się
зак.
1. выбіцца;
~ć się ze snu — выбіцца са сну; перахацець спаць;
2. вылучыцца; выбіцца;
~ł się na polu nauk ścisłych — ён выбіўся на ніве дакладных навук
wybiec
зак. выбегчы;
wybiec naprzeciw komu — выбегчы насустрач каму;
wybiec naprzód перан. забегчы наперад