Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
clr

wścibiać

незак. соваць, усоўваць, засоўваць;

wścibiać nos разм. утыкаць нос

wścibić

зак. сунуць, усунуць, засунуць

wścibski

разм.

1. вёрткі; празмерна цікаўны;

2. м. пралаза; праныра

wścibskość

ж. разм. вёрткасць; празмерная цікаўнасць

wściec się

зак.

1. раз(юшыцца, узлавацца;

2. ашалець

wściekać się

незак.

1. раз(юшвацца, злавацца, злаваць;

2. шалець

wściekle

шалёна, люта, разлютавана, раз(юшана, злосна

wścieklizna

ж. мед. шаленства

wściekłość

ж. лютасць, разлютаванасць, раз(юшанасць, злоснасць

wściekły

1. люты, разлютаваны, раз’юшаны, злосны;

2. шалёны;

wściekły pies — шалёны сабака