Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

wpadać

wpada|ć

незак.

1. упадаць, увальвацца;

2. правальвацца;

3. упадаць;

rzeka wpadać do morza — рака ўпадае ў мора;

4. забягаць;

~ć do pokoju — забягаць у пакой;

гл. wpaść

wpadka

ж. разм. правал

wpajać

незак. навучаць чаму; пераконваць у чым

wpakować

зак.

1. усунуць, увапхнуць;

2. пасадзіць;

wpakować do więzienia разм. запіхаць (заперці) у турму;

wpakować sobie kulę w łeb — пусціць сабе кулю ў лоб

wpakować się

зак. разм. усунуцца; улезці; ускараскацца; уваліцца

wpaść

зак.

1. упасці, уваліцца;

wpaść do wody — уваліцца ў ваду;

2. праваліцца;

ołówek wpadł za podszewkę marynarki — аловак праваліўся за падкладку пінжака;

3. забегчы, заскочыць (да каго; куды);

4. уварвацца, напасці;

wpaść w granice sąsiedniego państwa — уварвацца ў суседнюю краіну;

5. папасціся; трапіцца;

wpaść w ręce policji — папасціся (трапіцца) ў рукі паліцыі;

6. напасці, трапіць;

wpaść na ślad — напасці на след;

wpaść w oko — спадабацца

wpatrywać się

незак. углядацца; узірацца

wpatrzyć się

зак. угледзецца

wpełzać

незак. запаўзаць, упаўзаць

wpełznąć

зак. запаўзці, упаўзці