wpadać
wpada|ć
незак.
1. упадаць, увальвацца;
2. правальвацца;
3. упадаць;
rzeka wpadać do morza — рака ўпадае ў мора;
4. забягаць;
~ć do pokoju — забягаць у пакой;
гл. wpaść
wpajać
незак. навучаць чаму; пераконваць у чым
wpakować
зак.
1. усунуць, увапхнуць;
2. пасадзіць;
wpakować do więzienia разм. запіхаць (заперці) у турму;
wpakować sobie kulę w łeb — пусціць сабе кулю ў лоб
wpakować się
зак. разм. усунуцца; улезці; ускараскацца; уваліцца
wpaść
зак.
1. упасці, уваліцца;
wpaść do wody — уваліцца ў ваду;
2. праваліцца;
ołówek wpadł za podszewkę marynarki — аловак праваліўся за падкладку пінжака;
3. забегчы, заскочыць (да каго; куды);
4. уварвацца, напасці;
wpaść w granice sąsiedniego państwa — уварвацца ў суседнюю краіну;
5. папасціся; трапіцца;
wpaść w ręce policji — папасціся (трапіцца) ў рукі паліцыі;
6. напасці, трапіць;
wpaść na ślad — напасці на след;
wpaść w oko — спадабацца
wpatrywać się
незак. углядацца; узірацца
wpełzać
незак. запаўзаць, упаўзаць