Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijklłmnoóprsśtuwyzż-./ 
aeęilłoóruy

wpraszać się

незак.do kogoнапрошвацца да каго

wprawa

wpraw|a

ж. досвед; вопыт, навык, спрыт;

nabrać ~y — набыць вопыт

wprawdzie

праўда; па праўдзе кажучы

wprawiać

незак. устаўляць; упраўляць;

wprawiać szyby — устаўляць шыбы;

wprawiać zęby — устаўляць (ставіць) зубы;

wprawiać w zdumienie — здзіўляць

wprawiać się

незак. набываць навык (спрыт);

wprawiać się w grze na flecie — набываць навык ігры на флейце

wprawianie się

н. набыццё навыку (спрыту)

wprawić

зак. уставіць; управіць;

wprawić w ruch — прывесці ў рух

wprawić się

зак. набыць навык (спрыт)

wprawiony

упраўлены

wprawnie

спрытна; умела; з веданнем справы