Verbum

władać

незак. валодаць;

władać obcymi językami — валодаць замежнымі мовамі;

władać ręką — валодаць рукой

władanie

н.

1. валоданне;

2. панаванне

władca

м. уладар, валадар

władczo

уладна; загадна

władczy

уладны; загадны;

władczy ton — уладны (катэгарычны) тон

władny

1. здольны; які мае магчымасць (зрабіць);

2. магутны; уплывовы

władować

зак.

1. пагрузіць; узваліць; наваліць;

2. разм. усадзіць; уляпіць

władować się

зак. разм. улезці; уваліцца;

władować się do przedziału — улезці (уваліцца) у купэ

władza

ж.

1. улада;

~a ustawodawcza — заканадаўчая ўлада;

~a wykonawcza — выканаўчая ўлада;

walka o ~ę — барацьба за ўладу;

2. ~e мн. улады; органы ўлады;

~e miejskie — гарадскія ўлады;

czwarta ~a — чацвёртая ўлада; сродкі масавай інфармацыі; прэса; мас-медыя

włamać

зак. друк. увярстаць