wybić

зак.

1. выбіць;

wybić szybę — выбіць шыбу;

2. прабіць;

wybić otwór — прабіць адтуліну;

3. пабіць; збіць;

wybić dziecko — пабіць дзіця;

4. перабіць; знішчыць;

5. (манеты) адчаканіць;

wybić rękę — вывіхнуць руку;

wybić sobie z głowy — выкінуць з галавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)