Verbum

wys.

= wysokość — вышыня; выш.

wysadzać

незак.

1. высаджваць;

2. абсаджваць;

3. выстаўляць; высоўваць;

4. разм. выломліваць; выбіваць;

5. узрываць; падрываць;

wysadzać w powietrze — узрываць;

гл. wysadzić

wysadzać się

незак.

1. падрывацца; гінуць ад выбуху;

2. выстаўляцца; намагацца паказаць сябе

wysadzenie

н.

1. высаджванне, высадка;

wysadzenie z pociągu — высаджванне з цягніка;

2. выбух; падрыў;

wysadzenie pociągu — падрыў цягніка

wysadzić

зак.

1. высадзіць;

wysadzić na brzeg — высадзіць на бераг;

2. абсадзіць (раслінамі);

3. выставіць; высунуць;

wysadzić głowę — высунуць галаву;

4. разм. выбіць; выламаць;

wysadzić z siodła — выбіць з сядла;

wysadzić drzwi — выламаць дзверы;

5. падарваць; узарваць;

wysadzić w powietrze most — падарваць (узарваць) мост

wysadzić się

зак.

1. падарвацца; загінуць ад выбуху;

2. выставіцца; паказаць сябе

wysapać się

зак. адсапціся, аддыхацца

wysączać

незак. апаражняць, асушваць, выцэджваць; цадзіць

wysączyć

зак. апаражніць, асушыць, выцадзіць

wyschły

высахлы, засохлы