Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
aąbcdeęfghijklłmnoóprsśtuwyzźż

odważać się

незак. адважвацца; насмельвацца

odważanie

н. узважванне

odważnie

адважна, смела, мужна

odważnik

м. гіра, гірка

odważny

адважны, смелы, мужны

odważyć

зак. адважыць, узважыць

odważyć się

зак. адважыцца, асмеліцца

odwdzięczać się

незак. дзякаваць каму, рабіць узаемную паслугу

odwdzięczyć się

зак. komu za co аддзякаваць каму за што;

odwdzięczyć się za przysługę — аддзякаваць за паслугу

odwet, ~u

м.

1. помста, адплата;

prawo ~u — права помсты;

w odwet za co — у адплату за што; каб адпомсціць; помсцячы;

2. рэванш;

wziąć na kim odwet — а) адпомсціць каму;

узяць рэванш