Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdefghjklłmnoprsśtwzźż.
aąbcdeęfghijklłmnoóprsśtuwyzźż

odmieniać

незак.

1. змяняць;

2. грам. скланяць (назоўнік, прыметнік і інш.); спрагаць (дзеяслоў)

odmienić

зак.

1. змяніць, перамяніць;

2. грам. праскланяць (назоўнік); праспрагаць (дзеяслоў)

odmienić się

зак. змяніцца, перамяніцца

odmieniec

м. вырадак; адступнік

odmiennie

розна; па-рознаму

odmienność

ж.

1. рознасць;

2. грам. зменнасць

odmienny

odmienn|y

1. розны; іншы; адрозны;

być ~ego zdania — быць іншай думкі; мець іншае меркаванне;

2. грам. зменны;

części mowy ~e — зменныя часціны мовы;

być w ~ym stanie — быць цяжарнай

odmierzać

незак. адмяраць, адмерваць;

odmierzać takt — адбіваць такт;

odmierzać słowa перан. узважваць словы; старанна падбіраць словы

odmierzony

адмераны

odmierzyć

зак. адмераць