Verbum

odejmować

незак.

1. мат. адымаць;

2. адбіраць;

odejmować sobie od ust — аддаваць апошні кавалак хлеба

odejmowanie

н. мат. адыманне

odejście

н. адыход; аддаленне; адпраўленне;

odejście od zasad (norm) — адыход ад асноў (нормаў)

odejść

ж. адысці, адысціся, пайсці;

odejść z niczym (z kwitkiem) — пайсці ні з чым

Odelsk

м. в. Адэльск

odemknąć

зак. адамкнуць, адчыніць

odeń

гл. on

odepchnąć

зак. адпіхнуць, адштурхнуць

odepchnąć się

зак. адпіхнуцца, адштурхнуцца, адкаснуцца

odeprzeć

зак.

1. адбіць;

odeprzeć zarzut — адвесці (абвергнуць) абвінавачванне;

odeprzeć atak — адбіць атаку;

2. кніжн. адказаць;

odparł, że nic nie wie — ён адказаў, што нічога не ведае