Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

odczyt, ~u

м. лекцыя;

mieć (wygłosić) odczyt — прачытаць лекцыю

odczytać

зак.

1. прачытаць, зачытаць;

odczytać protokoł — прачытаць пратакол;

2. разабраць;

odczytać hieroglify — расшыфраваць іерогліфы;

odczytać niewyraźne pismo — разабраць неразборлівы (нечытэльны, невыразны) почырк

odczytywać

незак.

1. прачытваць, зачытваць;

2. разбіраць

oddać

зак.

1. аддаць;

oddać dług — аддаць доўг;

oddać życie za kogo/co аддаць жыццё за каго/што;

oddać honory вайск. аддаць чэсць (пашану);

oddać każdemu według uczynków — аддаць кожнаму па заслугах; аддаць належнае;

oddać do terminu — аддаць вучыцца [да майстра];

2. перан. перадаць;

3. фізіял.. званітаваць, вырваць;

4. фізіял.

oddać stolec — мець стул;

oddać rękę — выйсці замуж за каго;

oddać ducha — аддаць Богу душу; памерці;

trzeba oddać sprawiedliwość — трэба аддаць належнае;

oddać komu przysługę — зрабіць каму паслугу

oddać się

зак.

1. аддацца;

oddać się do niewoli — здацца ў палон;

2. прысвяціць;

oddać się nauce — прысвяціць сябе навуцы;

oddać się pijaństwu — пусціцца ў п’янства, п’янстваваць

oddalać

незак.

1. аддаляць;

2. адпраўляць, звальняць, здымаць з пасады

oddalać się

незак. аддаляцца

oddalenie

oddaleni|e

н. аддаленне; выдаленне;

w ~u — на адлегласці

oddalić

зак.

1. аддаліць, выдаліць;

2. адправіць, звольніць, зняць з пасады

oddalić się

зак. аддаліцца; адысці