Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзійклмнпрстўфхцчш-

ко́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́н ко́ны
Р. ко́ну ко́наў
Д. ко́ну ко́нам
В. ко́н ко́ны
Т. ко́нам ко́намі
М. ко́не ко́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́навачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́навачка ко́навачкі
Р. ко́навачкі ко́навачак
Д. ко́навачцы ко́навачкам
В. ко́навачку ко́навачкі
Т. ко́навачкай
ко́навачкаю		 ко́навачкамі
М. ко́навачцы ко́навачках

Крыніцы: piskunou2012.

ко́навачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́навачны ко́навачная ко́навачнае ко́навачныя
Р. ко́навачнага ко́навачнай
ко́навачнае		 ко́навачнага ко́навачных
Д. ко́навачнаму ко́навачнай ко́навачнаму ко́навачным
В. ко́навачны (неадуш.)
ко́навачнага (адуш.)		 ко́навачную ко́навачнае ко́навачныя (неадуш.)
ко́навачных (адуш.)
Т. ко́навачным ко́навачнай
ко́навачнаю		 ко́навачным ко́навачнымі
М. ко́навачным ко́навачнай ко́навачным ко́навачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Ко́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́навічы
Р. Ко́навіч
Ко́навічаў
Д. Ко́навічам
В. Ко́навічы
Т. Ко́навічамі
М. Ко́навічах

ко́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́навы ко́навая ко́навае ко́навыя
Р. ко́навага ко́навай
ко́навае		 ко́навага ко́навых
Д. ко́наваму ко́навай ко́наваму ко́навым
В. ко́навы (неадуш.)
ко́навага (адуш.)		 ко́навую ко́навае ко́навыя (неадуш.)
ко́навых (адуш.)
Т. ко́навым ко́навай
ко́наваю		 ко́навым ко́навымі
М. ко́навым ко́навай ко́навым ко́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ко́навязны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́навязны ко́навязная ко́навязнае ко́навязныя
Р. ко́навязнага ко́навязнай
ко́навязнае		 ко́навязнага ко́навязных
Д. ко́навязнаму ко́навязнай ко́навязнаму ко́навязным
В. ко́навязны
ко́навязнага		 ко́навязную ко́навязнае ко́навязныя
ко́навязных
Т. ко́навязным ко́навязнай
ко́навязнаю		 ко́навязным ко́навязнымі
М. ко́навязным ко́навязнай ко́навязным ко́навязных

Крыніцы: tsblm1996.

ко́навязь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ко́навязь ко́навязі
Р. ко́навязі ко́навязей
ко́навязяў
Д. ко́навязі ко́навязям
В. ко́навязь ко́навязі
Т. ко́навяззю ко́навязямі
М. ко́навязі ко́навязях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́накры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Ко́накры
Р. Ко́накры
Д. Ко́накры
В. Ко́накры
Т. Ко́накры
М. Ко́накры

Ко́нанавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ко́нанавічы
Р. Ко́нанавіч
Ко́нанавічаў
Д. Ко́нанавічам
В. Ко́нанавічы
Т. Ко́нанавічамі
М. Ко́нанавічах

Ко́нанаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ко́нанаўка
Р. Ко́нанаўкі
Д. Ко́нанаўцы
В. Ко́нанаўку
Т. Ко́нанаўкай
Ко́нанаўкаю
М. Ко́нанаўцы