ко́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́н ко́ны
Р. ко́ну ко́наў
Д. ко́ну ко́нам
В. ко́н ко́ны
Т. ко́нам ко́намі
М. ко́не ко́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)