кобаламі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кобаламі́н |
кобаламі́ны |
Р. |
кобаламі́ну |
кобаламі́наў |
Д. |
кобаламі́ну |
кобаламі́нам |
В. |
кобаламі́н |
кобаламі́ны |
Т. |
кобаламі́нам |
кобаламі́намі |
М. |
кобаламі́не |
кобаламі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ко́бальд
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́бальд |
ко́бальды |
Р. |
ко́бальда |
ко́бальдаў |
Д. |
ко́бальду |
ко́бальдам |
В. |
ко́бальда |
ко́бальдаў |
Т. |
ко́бальдам |
ко́бальдамі |
М. |
ко́бальдзе |
ко́бальдах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ко́бальт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ко́бальт |
Р. |
ко́бальту |
Д. |
ко́бальту |
В. |
ко́бальт |
Т. |
ко́бальтам |
М. |
ко́бальце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́бальтавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ко́бальтавы |
ко́бальтавая |
ко́бальтавае |
ко́бальтавыя |
Р. |
ко́бальтавага |
ко́бальтавай ко́бальтавае |
ко́бальтавага |
ко́бальтавых |
Д. |
ко́бальтаваму |
ко́бальтавай |
ко́бальтаваму |
ко́бальтавым |
В. |
ко́бальтавы (неадуш.) ко́бальтавага (адуш.) |
ко́бальтавую |
ко́бальтавае |
ко́бальтавыя (неадуш.) ко́бальтавых (адуш.) |
Т. |
ко́бальтавым |
ко́бальтавай ко́бальтаваю |
ко́бальтавым |
ко́бальтавымі |
М. |
ко́бальтавым |
ко́бальтавай |
ко́бальтавым |
ко́бальтавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ко́берн-Та́ўн
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ко́берн-Та́ўн |
Р. |
Ко́берн-Та́ўна |
Д. |
Ко́берн-Та́ўну |
В. |
Ко́берн-Та́ўн |
Т. |
Ко́берн-Та́ўнам |
М. |
Ко́берн-Та́ўне |
ко́бза
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́бза |
ко́бзы |
Р. |
ко́бзы |
ко́бз ко́бзаў |
Д. |
ко́бзе |
ко́бзам |
В. |
ко́бзу |
ко́бзы |
Т. |
ко́бзай ко́бзаю |
ко́бзамі |
М. |
ко́бзе |
ко́бзах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ко́бзевічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ко́бзевічы |
Р. |
Ко́бзевіч Ко́бзевічаў |
Д. |
Ко́бзевічам |
В. |
Ко́бзевічы |
Т. |
Ко́бзевічамі |
М. |
Ко́бзевічах |
ко́бра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ко́бра |
ко́бры |
Р. |
ко́бры |
ко́браў ко́бр |
Д. |
ко́бры |
ко́брам |
В. |
ко́бру |
ко́браў ко́бр |
Т. |
ко́брай ко́браю |
ко́брамі |
М. |
ко́бры |
ко́брах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.