КНДР
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
КНДР | |
КНДР | |
КНДР | |
КНДР | |
КНДР | |
КНДР |
КНДР
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
КНДР | |
КНДР | |
КНДР | |
КНДР | |
КНДР | |
КНДР |
кне́сет
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кне́сет | |
кне́сета | |
кне́сету | |
кне́сет | |
кне́сетам | |
кне́сеце |
Крыніцы:
кне́хт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кне́хт | кне́хты | |
кне́хта | кне́хтаў | |
кне́хту | кне́хтам | |
кне́хт | кне́хты | |
кне́хтам | кне́хтамі | |
кне́хце | кне́хтах |
Крыніцы:
кне́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кне́я | кне́і | |
кне́і | кне́й | |
кне́і | кне́ям | |
кне́ю | кне́і | |
кне́яй кне́яю |
кне́ямі | |
кне́і | кне́ях |
Крыніцы:
кні́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кні́га | кні́гі | |
кні́гі | кні́г | |
кні́зе | кні́гам | |
кні́гу | кні́гі | |
кні́гай кні́гаю |
кні́гамі | |
кні́зе | кні́гах |
Крыніцы:
кнігаабме́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кнігаабме́н | |
кнігаабме́ну | |
кнігаабме́ну | |
кнігаабме́н | |
кнігаабме́нам | |
кнігаабме́не |
Крыніцы:
кнігаабме́нны
прыметнік, адносны
кнігаабме́нны | кнігаабме́нная | кнігаабме́ннае | кнігаабме́нныя | |
кнігаабме́ннага | кнігаабме́ннай кнігаабме́ннае |
кнігаабме́ннага | кнігаабме́нных | |
кнігаабме́ннаму | кнігаабме́ннай | кнігаабме́ннаму | кнігаабме́нным | |
кнігаабме́нны ( кнігаабме́ннага ( |
кнігаабме́нную | кнігаабме́ннае | кнігаабме́нныя ( кнігаабме́нных ( |
|
кнігаабме́нным | кнігаабме́ннай кнігаабме́ннаю |
кнігаабме́нным | кнігаабме́ннымі | |
кнігаабме́нным | кнігаабме́ннай | кнігаабме́нным | кнігаабме́нных |
Крыніцы:
кнігаві́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
кнігаві́ца | кнігаві́цы | |
кнігаві́цы | кнігаві́ц | |
кнігаві́цы | кнігаві́цам | |
кнігаві́цу | кнігаві́цы | |
кнігаві́цай кнігаві́цаю |
кнігаві́цамі | |
кнігаві́цы | кнігаві́цах |
Крыніцы:
кнігавыдаве́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кнігавыдаве́ц | кнігавыдаўцы́ | |
кнігавыдаўца́ | кнігавыдаўцо́ў | |
кнігавыдаўцу́ | кнігавыдаўца́м | |
кнігавыдаўца́ | кнігавыдаўцо́ў | |
кнігавыдаўцо́м | кнігавыдаўца́мі | |
кнігавыдаўцу́ | кнігавыдаўца́х |
Крыніцы:
кнігавыдаве́цкі
прыметнік, адносны
кнігавыдаве́цкі | кнігавыдаве́цкая | кнігавыдаве́цкае | кнігавыдаве́цкія | |
кнігавыдаве́цкага | кнігавыдаве́цкай кнігавыдаве́цкае |
кнігавыдаве́цкага | кнігавыдаве́цкіх | |
кнігавыдаве́цкаму | кнігавыдаве́цкай | кнігавыдаве́цкаму | кнігавыдаве́цкім | |
кнігавыдаве́цкі ( кнігавыдаве́цкага ( |
кнігавыдаве́цкую | кнігавыдаве́цкае | кнігавыдаве́цкія ( кнігавыдаве́цкіх ( |
|
кнігавыдаве́цкім | кнігавыдаве́цкай кнігавыдаве́цкаю |
кнігавыдаве́цкім | кнігавыдаве́цкімі | |
кнігавыдаве́цкім | кнігавыдаве́цкай | кнігавыдаве́цкім | кнігавыдаве́цкіх |
Крыніцы: