кнігаабме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кнігаабме́нны кнігаабме́нная кнігаабме́ннае кнігаабме́нныя
Р. кнігаабме́ннага кнігаабме́ннай
кнігаабме́ннае		 кнігаабме́ннага кнігаабме́нных
Д. кнігаабме́ннаму кнігаабме́ннай кнігаабме́ннаму кнігаабме́нным
В. кнігаабме́нны (неадуш.)
кнігаабме́ннага (адуш.)		 кнігаабме́нную кнігаабме́ннае кнігаабме́нныя (неадуш.)
кнігаабме́нных (адуш.)
Т. кнігаабме́нным кнігаабме́ннай
кнігаабме́ннаю		 кнігаабме́нным кнігаабме́ннымі
М. кнігаабме́нным кнігаабме́ннай кнігаабме́нным кнігаабме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)