кнігавыдаве́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кнігавыдаве́ц | кнігавыдаўцы́ | |
кнігавыдаўца́ | кнігавыдаўцо́ў | |
кнігавыдаўцу́ | кнігавыдаўца́м | |
кнігавыдаўца́ | кнігавыдаўцо́ў | |
кнігавыдаўцо́м | кнігавыдаўца́мі | |
кнігавыдаўцу́ | кнігавыдаўца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)