Verbum

анлайнавы слоўнік

ко́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́ма

‘інтэрвал паміж двума гукамі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

ко́ма

‘цяжкі хваравіты стан’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

ко́манер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́матава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

ко́мельгам

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
ко́мельгам	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996.

ко́мі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

коміваяжо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

коміваяжо́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	коміваяжо́рскі	коміваяжо́рская	коміваяжо́рскае	коміваяжо́рскія
Р.	коміваяжо́рскага	коміваяжо́рскай коміваяжо́рскае	коміваяжо́рскага	коміваяжо́рскіх
Д.	коміваяжо́рскаму	коміваяжо́рскай	коміваяжо́рскаму	коміваяжо́рскім
В.	коміваяжо́рскі (неадуш.) коміваяжо́рскага (адуш.)	коміваяжо́рскую	коміваяжо́рскае	коміваяжо́рскія (неадуш.) коміваяжо́рскіх (адуш.)
Т.	коміваяжо́рскім	коміваяжо́рскай коміваяжо́рскаю	коміваяжо́рскім	коміваяжо́рскімі
М.	коміваяжо́рскім	коміваяжо́рскай	коміваяжо́рскім	коміваяжо́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

коміваяжо́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.