ко́ітус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́ітус | ко́ітусы | |
| ко́ітусу | ко́ітусаў | |
| ко́ітусу | ко́ітусам | |
| ко́ітус | ко́ітусы | |
| ко́ітусам | ко́ітусамі | |
| ко́ітусе | ко́ітусах |
Крыніцы:
ко́ітус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́ітус | ко́ітусы | |
| ко́ітусу | ко́ітусаў | |
| ко́ітусу | ко́ітусам | |
| ко́ітус | ко́ітусы | |
| ко́ітусам | ко́ітусамі | |
| ко́ітусе | ко́ітусах |
Крыніцы:
ко́ітусны
прыметнік, адносны
| ко́ітусны | ко́ітусная | ко́ітуснае | ко́ітусныя | |
| ко́ітуснага | ко́ітуснай ко́ітуснае |
ко́ітуснага | ко́ітусных | |
| ко́ітуснаму | ко́ітуснай | ко́ітуснаму | ко́ітусным | |
| ко́ітусны ( ко́ітуснага ( |
ко́ітусную | ко́ітуснае | ко́ітусныя ( ко́ітусных ( |
|
| ко́ітусным | ко́ітуснай ко́ітуснаю |
ко́ітусным | ко́ітуснымі | |
| ко́ітусным | ко́ітуснай | ко́ітусным | ко́ітусных | |
Крыніцы: