ко́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́ч | ко́чы | |
| ко́ча | ко́чаў | |
| ко́чу | ко́чам | |
| ко́ч | ко́чы | |
| ко́чам | ко́чамі | |
| ко́чы | ко́чах |
Крыніцы:
ко́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́ч | ко́чы | |
| ко́ча | ко́чаў | |
| ко́чу | ко́чам | |
| ко́ч | ко́чы | |
| ко́чам | ко́чамі | |
| ко́чы | ко́чах |
Крыніцы:
ко́чат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́чат | ко́чаты | |
| ко́чата | ко́чатаў | |
| ко́чату | ко́чатам | |
| ко́чат | ко́чаты | |
| ко́чатам | ко́чатамі | |
| ко́чаце | ко́чатах |
Крыніцы:
Ко́чышчы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́чышчы | |
| Ко́чышч Ко́чышчаў |
|
| Ко́чышчам | |
| Ко́чышчы | |
| Ко́чышчамі | |
| Ко́чышчах |