Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё з і л м н о п р с т у х ш ы э ю я ’

б в г д ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш -

ко́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ко́ч	ко́чы
Р.	ко́ча	ко́чаў
Д.	ко́чу	ко́чам
В.	ко́ч	ко́чы
Т.	ко́чам	ко́чамі
М.	ко́чы	ко́чах

Крыніцы: piskunou2012.

ко́чат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ко́чат	ко́чаты
Р.	ко́чата	ко́чатаў
Д.	ко́чату	ко́чатам
В.	ко́чат	ко́чаты
Т.	ко́чатам	ко́чатамі
М.	ко́чаце	ко́чатах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Ко́чышчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ко́чышчы
Р.	Ко́чышч Ко́чышчаў
Д.	Ко́чышчам
В.	Ко́чышчы
Т.	Ко́чышчамі
М.	Ко́чышчах