Verbum

анлайнавы слоўнік

козагадо́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

козагадо́ўля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

козагадо́ўчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	козагадо́ўчы	козагадо́ўчая	козагадо́ўчае	козагадо́ўчыя
Р.	козагадо́ўчага	козагадо́ўчай козагадо́ўчае	козагадо́ўчага	козагадо́ўчых
Д.	козагадо́ўчаму	козагадо́ўчай	козагадо́ўчаму	козагадо́ўчым
В.	козагадо́ўчы (неадуш.) козагадо́ўчага (адуш.)	козагадо́ўчую	козагадо́ўчае	козагадо́ўчыя (неадуш.) козагадо́ўчых (адуш.)
Т.	козагадо́ўчым	козагадо́ўчай козагадо́ўчаю	козагадо́ўчым	козагадо́ўчымі
М.	козагадо́ўчым	козагадо́ўчай	козагадо́ўчым	козагадо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́заўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ко́зачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́зевічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ко́зенкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ко́зенскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ко́зенскі	ко́зенская	ко́зенскае	ко́зенскія
Р.	ко́зенскага	ко́зенскай ко́зенскае	ко́зенскага	ко́зенскіх
Д.	ко́зенскаму	ко́зенскай	ко́зенскаму	ко́зенскім
В.	ко́зенскі (неадуш.) ко́зенскага (адуш.)	ко́зенскую	ко́зенскае	ко́зенскія (неадуш.) ко́зенскіх (адуш.)
Т.	ко́зенскім	ко́зенскай ко́зенскаю	ко́зенскім	ко́зенскімі
М.	ко́зенскім	ко́зенскай	ко́зенскім	ко́зенскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ко́ззе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Ко́зікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы