Ко́цеўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ко́цеўшчына | |
| Ко́цеўшчыны | |
| Ко́цеўшчыне | |
| Ко́цеўшчыну | |
| Ко́цеўшчынай Ко́цеўшчынаю |
|
| Ко́цеўшчыне |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніко́цік
‘памянш. да кот; марская жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́цік | ко́цікі | |
| ко́ціка | ко́цікаў | |
| ко́ціку | ко́цікам | |
| ко́ціка | ко́цікаў | |
| ко́цікам | ко́цікамі | |
| ко́ціку | ко́ціках |
Крыніцы:
ко́цік
‘суквецце ў некаторых раслін’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́цік | ко́цікі | |
| ко́ціка | ко́цікаў | |
| ко́ціку | ко́цікам | |
| ко́цік | ко́цікі | |
| ко́цікам | ко́цікамі | |
| ко́ціку | ко́ціках |
Крыніцы:
ко́цікавы
прыметнік, адносны
| ко́цікавы | ко́цікавая | ко́цікавае | ко́цікавыя | |
| ко́цікавага | ко́цікавай ко́цікавае |
ко́цікавага | ко́цікавых | |
| ко́цікаваму | ко́цікавай | ко́цікаваму | ко́цікавым | |
| ко́цікавы ( ко́цікавага ( |
ко́цікавую | ко́цікавае | ко́цікавыя ( ко́цікавых ( |
|
| ко́цікавым | ко́цікавай ко́цікаваю |
ко́цікавым | ко́цікавымі | |
| ко́цікавым | ко́цікавай | ко́цікавым | ко́цікавых | |
Крыніцы:
Ко́цні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́цні | |
| Ко́цняў | |
| Ко́цням | |
| Ко́цні | |
| Ко́цнямі | |
| Ко́цнях |
ко́цнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ко́цну | ко́цнем | |
| ко́цнеш | ко́цнеце | |
| ко́цне | ко́цнуць | |
| Прошлы час | ||
| ко́цнуў | ко́цнулі | |
| ко́цнула | ||
| ко́цнула | ||
| Загадны лад | ||
| ко́цні | ко́цніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ко́цнуўшы | ||
Крыніцы:
ко́ць
выклічнік
Крыніцы:
Ко́цькі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́цькі | |
| Ко́цек Ко́цькаў |
|
| Ко́цькам | |
| Ко́цькі | |
| Ко́цькамі | |
| Ко́цьках |
ко́цьма
прыслоўе
| ко́цьма | - | - |
Крыніцы: