ко́цнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ко́цну ко́цнем
2-я ас. ко́цнеш ко́цнеце
3-я ас. ко́цне ко́цнуць
Прошлы час
м. ко́цнуў ко́цнулі
ж. ко́цнула
н. ко́цнула
Загадны лад
2-я ас. ко́цні ко́цніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ко́цнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)