Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзійклмнпрстўфхцчш-

ко́к

‘повар на судне’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́к ко́кі
Р. ко́ка ко́каў
Д. ко́ку ко́кам
В. ко́ка ко́каў
Т. ко́кам ко́камі
М. ко́ку ко́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́к

‘бактэрыя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́к ко́кі
Р. ко́ка ко́каў
Д. ко́ку ко́кам
В. ко́к ко́кі
Т. ко́кам ко́камі
М. ко́ку ко́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́к

‘прычоска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́к
Р. ко́ка
Д. ко́ку
В. ко́к
Т. ко́кам
М. ко́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

ко́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ко́ка
Р. ко́кі
Д. ко́цы
В. ко́ку
Т. ко́кай
ко́каю
М. ко́цы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

ко́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ко́ка
Р. ко́ка
Д. ко́ку
В. ко́ка
Т. ко́кам
М. ко́ку

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

кокабацы́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кокабацы́ла кокабацы́лы
Р. кокабацы́лы кокабацы́л
Д. кокабацы́ле кокабацы́лам
В. кокабацы́лу кокабацы́л
Т. кокабацы́лай
кокабацы́лаю		 кокабацы́ламі
М. кокабацы́ле кокабацы́лах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

ко́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́кавы ко́кавая ко́кавае ко́кавыя
Р. ко́кавага ко́кавай
ко́кавае		 ко́кавага ко́кавых
Д. ко́каваму ко́кавай ко́каваму ко́кавым
В. ко́кавы (неадуш.)
ко́кавага (адуш.)		 ко́кавую ко́кавае ко́кавыя (неадуш.)
ко́кавых (адуш.)
Т. ко́кавым ко́кавай
ко́каваю		 ко́кавым ко́кавымі
М. ко́кавым ко́кавай ко́кавым ко́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

кокаміко́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кокаміко́з кокаміко́зы
Р. кокаміко́зу кокаміко́заў
Д. кокаміко́зу кокаміко́зам
В. кокаміко́з кокаміко́зы
Т. кокаміко́зам кокаміко́замі
М. кокаміко́зе кокаміко́зах

Крыніцы: piskunou2012.

ко́кан

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́кан ко́каны
Р. ко́кана ко́канаў
Д. ко́кану ко́канам
В. ко́кан ко́каны
Т. ко́канам ко́канамі
М. ко́кане ко́канах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́канавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́канавы ко́канавая ко́канавае ко́канавыя
Р. ко́канавага ко́канавай
ко́канавае		 ко́канавага ко́канавых
Д. ко́канаваму ко́канавай ко́канаваму ко́канавым
В. ко́канавы (неадуш.)
ко́канавага (адуш.)		 ко́канавую ко́канавае ко́канавыя (неадуш.)
ко́канавых (адуш.)
Т. ко́канавым ко́канавай
ко́канаваю		 ко́канавым ко́канавымі
М. ко́канавым ко́канавай ко́канавым ко́канавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.