ко́ма

‘інтэрвал паміж двума гукамі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́ма ко́мы
Р. ко́мы ко́м
Д. ко́ме ко́мам
В. ко́му ко́мы
Т. ко́май
ко́маю		 ко́мамі
М. ко́ме ко́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)