ко́навачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́навачны ко́навачная ко́навачнае ко́навачныя
Р. ко́навачнага ко́навачнай
ко́навачнае		 ко́навачнага ко́навачных
Д. ко́навачнаму ко́навачнай ко́навачнаму ко́навачным
В. ко́навачны (неадуш.)
ко́навачнага (адуш.)		 ко́навачную ко́навачнае ко́навачныя (неадуш.)
ко́навачных (адуш.)
Т. ко́навачным ко́навачнай
ко́навачнаю		 ко́навачным ко́навачнымі
М. ко́навачным ко́навачнай ко́навачным ко́навачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)