ко́навачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́навачка ко́навачкі
Р. ко́навачкі ко́навачак
Д. ко́навачцы ко́навачкам
В. ко́навачку ко́навачкі
Т. ко́навачкай
ко́навачкаю
ко́навачкамі
М. ко́навачцы ко́навачках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)