Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

устано́вачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	устано́вачны	устано́вачная	устано́вачнае	устано́вачныя
Р.	устано́вачнага	устано́вачнай устано́вачнае	устано́вачнага	устано́вачных
Д.	устано́вачнаму	устано́вачнай	устано́вачнаму	устано́вачным
В.	устано́вачны (неадуш.) устано́вачнага (адуш.)	устано́вачную	устано́вачнае	устано́вачныя (неадуш.) устано́вачных (адуш.)
Т.	устано́вачным	устано́вачнай устано́вачнаю	устано́вачным	устано́вачнымі
М.	устано́вачным	устано́вачнай	устано́вачным	устано́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устано́ўка

‘дзеянне; арыенціроўка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устано́ўка

‘механізм; дырэктыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устано́ўлены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	устано́ўлены	устано́ўленая	устано́ўленае	устано́ўленыя
Р.	устано́ўленага	устано́ўленай устано́ўленае	устано́ўленага	устано́ўленых
Д.	устано́ўленаму	устано́ўленай	устано́ўленаму	устано́ўленым
В.	устано́ўлены (неадуш.) устано́ўленага (адуш.)	устано́ўленую	устано́ўленае	устано́ўленыя (неадуш.) устано́ўленых (адуш.)
Т.	устано́ўленым	устано́ўленай устано́ўленаю	устано́ўленым	устано́ўленымі
М.	устано́ўленым	устано́ўленай	устано́ўленым	устано́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

устано́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	устано́ўлены	устано́ўленая	устано́ўленае	устано́ўленыя
Р.	устано́ўленага	устано́ўленай устано́ўленае	устано́ўленага	устано́ўленых
Д.	устано́ўленаму	устано́ўленай	устано́ўленаму	устано́ўленым
В.	устано́ўлены (неадуш.) устано́ўленага (адуш.)	устано́ўленую	устано́ўленае	устано́ўленыя (неадуш.) устано́ўленых (адуш.)
Т.	устано́ўленым	устано́ўленай устано́ўленаю	устано́ўленым	устано́ўленымі
М.	устано́ўленым	устано́ўленай	устано́ўленым	устано́ўленых

Кароткая форма: устано́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

устано́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

устано́ўчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	устано́ўчы	устано́ўчая	устано́ўчае	устано́ўчыя
Р.	устано́ўчага	устано́ўчай устано́ўчае	устано́ўчага	устано́ўчых
Д.	устано́ўчаму	устано́ўчай	устано́ўчаму	устано́ўчым
В.	устано́ўчы (неадуш.) устано́ўчага (адуш.)	устано́ўчую	устано́ўчае	устано́ўчыя (неадуш.) устано́ўчых (адуш.)
Т.	устано́ўчым	устано́ўчай устано́ўчаю	устано́ўчым	устано́ўчымі
М.	устано́ўчым	устано́ўчай	устано́ўчым	устано́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устано́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

устано́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	устано́ўшчыца	устано́ўшчыцы
Р.	устано́ўшчыцы	устано́ўшчыц
Д.	устано́ўшчыцы	устано́ўшчыцам
В.	устано́ўшчыцу	устано́ўшчыц
Т.	устано́ўшчыцай устано́ўшчыцаю	устано́ўшчыцамі
М.	устано́ўшчыцы	устано́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

устапы́раны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	устапы́раны	устапы́раная	устапы́ранае	устапы́раныя
Р.	устапы́ранага	устапы́ранай устапы́ранае	устапы́ранага	устапы́раных
Д.	устапы́ранаму	устапы́ранай	устапы́ранаму	устапы́раным
В.	устапы́раны (неадуш.) устапы́ранага (адуш.)	устапы́раную	устапы́ранае	устапы́раныя (неадуш.) устапы́раных (адуш.)
Т.	устапы́раным	устапы́ранай устапы́ранаю	устапы́раным	устапы́ранымі
М.	устапы́раным	устапы́ранай	устапы́раным	устапы́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum