устано́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устано́вачны устано́вачная устано́вачнае устано́вачныя
Р. устано́вачнага устано́вачнай
устано́вачнае		 устано́вачнага устано́вачных
Д. устано́вачнаму устано́вачнай устано́вачнаму устано́вачным
В. устано́вачны (неадуш.)
устано́вачнага (адуш.)		 устано́вачную устано́вачнае устано́вачныя (неадуш.)
устано́вачных (адуш.)
Т. устано́вачным устано́вачнай
устано́вачнаю		 устано́вачным устано́вачнымі
М. устано́вачным устано́вачнай устано́вачным устано́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)