Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіоуыьэюя

уцале́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
уцале́ла - -

уцале́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцале́лы уцале́лая уцале́лае уцале́лыя
Р. уцале́лага уцале́лай
уцале́лае		 уцале́лага уцале́лых
Д. уцале́ламу уцале́лай уцале́ламу уцале́лым
В. уцале́лы (неадуш.)
уцале́лага (адуш.)		 уцале́лую уцале́лае уцале́лыя (неадуш.)
уцале́лых (адуш.)
Т. уцале́лым уцале́лай
уцале́лаю		 уцале́лым уцале́лымі
М. уцале́лым уцале́лай уцале́лым уцале́лых

Крыніцы: piskunou2012.

уцале́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцале́лы уцале́лая уцале́лае уцале́лыя
Р. уцале́лага уцале́лай
уцале́лае		 уцале́лага уцале́лых
Д. уцале́ламу уцале́лай уцале́ламу уцале́лым
В. уцале́лы (неадуш.)
уцале́лага (адуш.)		 уцале́лую уцале́лае уцале́лыя (неадуш.)
уцале́лых (адуш.)
Т. уцале́лым уцале́лай
уцале́лаю		 уцале́лым уцале́лымі
М. уцале́лым уцале́лай уцале́лым уцале́лых

Крыніцы: piskunou2012.

уцале́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцале́ю уцале́ем
2-я ас. уцале́еш уцале́еце
3-я ас. уцале́е уцале́юць
Прошлы час
м. уцале́ў уцале́лі
ж. уцале́ла
н. уцале́ла
Загадны лад
2-я ас. уцале́й уцале́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцале́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцані́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уцаню́ уцэ́нім
2-я ас. уцэ́ніш уцэ́ніце
3-я ас. уцэ́ніць уцэ́няць
Прошлы час
м. уцані́ў уцані́лі
ж. уцані́ла
н. уцані́ла
Загадны лад
2-я ас. уцані́ уцані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уцані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцаркаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уцаркаўле́нне
Р. уцаркаўле́ння
Д. уцаркаўле́нню
В. уцаркаўле́нне
Т. уцаркаўле́ннем
М. уцаркаўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

уцаркаўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уцаркаўля́юся уцаркаўля́емся
2-я ас. уцаркаўля́ешся уцаркаўля́ецеся
3-я ас. уцаркаўля́ецца уцаркаўля́юцца
Прошлы час
м. уцаркаўля́ўся уцаркаўля́ліся
ж. уцаркаўля́лася
н. уцаркаўля́лася
Загадны лад
2-я ас. уцаркаўля́йся уцаркаўля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уцаркаўля́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

уцарко́ўленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уцарко́ўленне
Р. уцарко́ўлення
Д. уцарко́ўленню
В. уцарко́ўленне
Т. уцарко́ўленнем
М. уцарко́ўленні

Крыніцы: piskunou2012.

уцарко́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцарко́ўлены уцарко́ўленая уцарко́ўленае уцарко́ўленыя
Р. уцарко́ўленага уцарко́ўленай
уцарко́ўленае		 уцарко́ўленага уцарко́ўленых
Д. уцарко́ўленаму уцарко́ўленай уцарко́ўленаму уцарко́ўленым
В. уцарко́ўлены (неадуш.)
уцарко́ўленага (адуш.)		 уцарко́ўленую уцарко́ўленае уцарко́ўленыя (неадуш.)
уцарко́ўленых (адуш.)
Т. уцарко́ўленым уцарко́ўленай
уцарко́ўленаю		 уцарко́ўленым уцарко́ўленымі
М. уцарко́ўленым уцарко́ўленай уцарко́ўленым уцарко́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

уцарко́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцарко́ўлены уцарко́ўленая уцарко́ўленае уцарко́ўленыя
Р. уцарко́ўленага уцарко́ўленай
уцарко́ўленае		 уцарко́ўленага уцарко́ўленых
Д. уцарко́ўленаму уцарко́ўленай уцарко́ўленаму уцарко́ўленым
В. уцарко́ўлены (неадуш.)
уцарко́ўленага (адуш.)		 уцарко́ўленую уцарко́ўленае уцарко́ўленыя (неадуш.)
уцарко́ўленых (адуш.)
Т. уцарко́ўленым уцарко́ўленай
уцарко́ўленаю		 уцарко́ўленым уцарко́ўленымі
М. уцарко́ўленым уцарко́ўленай уцарко́ўленым уцарко́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.