уцаркаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уцаркаўле́нне
Р. уцаркаўле́ння
Д. уцаркаўле́нню
В. уцаркаўле́нне
Т. уцаркаўле́ннем
М. уцаркаўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)