Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцекачо́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уцекачо́ўскі	уцекачо́ўская	уцекачо́ўскае	уцекачо́ўскія
Р.	уцекачо́ўскага	уцекачо́ўскай уцекачо́ўскае	уцекачо́ўскага	уцекачо́ўскіх
Д.	уцекачо́ўскаму	уцекачо́ўскай	уцекачо́ўскаму	уцекачо́ўскім
В.	уцекачо́ўскі (неадуш.) уцекачо́ўскага (адуш.)	уцекачо́ўскую	уцекачо́ўскае	уцекачо́ўскія (неадуш.) уцекачо́ўскіх (адуш.)
Т.	уцекачо́ўскім	уцекачо́ўскай уцекачо́ўскаю	уцекачо́ўскім	уцекачо́ўскімі
М.	уцекачо́ўскім	уцекачо́ўскай	уцекачо́ўскім	уцекачо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

уцелаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

уцелаўлё́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уцелаўлё́ны	уцелаўлё́ная	уцелаўлё́нае	уцелаўлё́ныя
Р.	уцелаўлё́нага	уцелаўлё́най уцелаўлё́нае	уцелаўлё́нага	уцелаўлё́ных
Д.	уцелаўлё́наму	уцелаўлё́най	уцелаўлё́наму	уцелаўлё́ным
В.	уцелаўлё́ны (неадуш.) уцелаўлё́нага (адуш.)	уцелаўлё́ную	уцелаўлё́нае	уцелаўлё́ныя (неадуш.) уцелаўлё́ных (адуш.)
Т.	уцелаўлё́ным	уцелаўлё́най уцелаўлё́наю	уцелаўлё́ным	уцелаўлё́нымі
М.	уцелаўлё́ным	уцелаўлё́най	уцелаўлё́ным	уцелаўлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

уцелаўлё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уцелаўлё́ны	уцелаўлё́ная	уцелаўлё́нае	уцелаўлё́ныя
Р.	уцелаўлё́нага	уцелаўлё́най уцелаўлё́нае	уцелаўлё́нага	уцелаўлё́ных
Д.	уцелаўлё́наму	уцелаўлё́най	уцелаўлё́наму	уцелаўлё́ным
В.	уцелаўлё́ны (неадуш.) уцелаўлё́нага (адуш.)	уцелаўлё́ную	уцелаўлё́нае	уцелаўлё́ныя (неадуш.) уцелаўлё́ных (адуш.)
Т.	уцелаўлё́ным	уцелаўлё́най уцелаўлё́наю	уцелаўлё́ным	уцелаўлё́нымі
М.	уцелаўлё́ным	уцелаўлё́най	уцелаўлё́ным	уцелаўлё́ных

Кароткая форма: уцелаўлё́на.

Крыніцы: piskunou2012.

уце́ліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

уцелясне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

уцеляснё́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уцеляснё́ны	уцеляснё́ная	уцеляснё́нае	уцеляснё́ныя
Р.	уцеляснё́нага	уцеляснё́най уцеляснё́нае	уцеляснё́нага	уцеляснё́ных
Д.	уцеляснё́наму	уцеляснё́най	уцеляснё́наму	уцеляснё́ным
В.	уцеляснё́ны (неадуш.) уцеляснё́нага (адуш.)	уцеляснё́ную	уцеляснё́нае	уцеляснё́ныя (неадуш.) уцеляснё́ных (адуш.)
Т.	уцеляснё́ным	уцеляснё́най уцеляснё́наю	уцеляснё́ным	уцеляснё́нымі
М.	уцеляснё́ным	уцеляснё́най	уцеляснё́ным	уцеляснё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

уцеляснё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	уцеляснё́ны	уцеляснё́ная	уцеляснё́нае	уцеляснё́ныя
Р.	уцеляснё́нага	уцеляснё́най уцеляснё́нае	уцеляснё́нага	уцеляснё́ных
Д.	уцеляснё́наму	уцеляснё́най	уцеляснё́наму	уцеляснё́ным
В.	уцеляснё́ны (неадуш.) уцеляснё́нага (адуш.)	уцеляснё́ную	уцеляснё́нае	уцеляснё́ныя (неадуш.) уцеляснё́ных (адуш.)
Т.	уцеляснё́ным	уцеляснё́най уцеляснё́наю	уцеляснё́ным	уцеляснё́нымі
М.	уцеляснё́ным	уцеляснё́най	уцеляснё́ным	уцеляснё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

уцелясня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

уцелясня́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum