уцеляснё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцеляснё́ны уцеляснё́ная уцеляснё́нае уцеляснё́ныя
Р. уцеляснё́нага уцеляснё́най
уцеляснё́нае		 уцеляснё́нага уцеляснё́ных
Д. уцеляснё́наму уцеляснё́най уцеляснё́наму уцеляснё́ным
В. уцеляснё́ны (неадуш.)
уцеляснё́нага (адуш.)		 уцеляснё́ную уцеляснё́нае уцеляснё́ныя (неадуш.)
уцеляснё́ных (адуш.)
Т. уцеляснё́ным уцеляснё́най
уцеляснё́наю		 уцеляснё́ным уцеляснё́нымі
М. уцеляснё́ным уцеляснё́най уцеляснё́ным уцеляснё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)