Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авжзмноруыэ

удаба́ў

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удаба́ў - -

Крыніцы: piskunou2012.

удабнапітэ́к

‘вымерлая чалавекападобная малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. удабнапітэ́к удабнапітэ́кі
Р. удабнапітэ́ка удабнапітэ́каў
Д. удабнапітэ́ку удабнапітэ́кам
В. удабнапітэ́ка удабнапітэ́каў
Т. удабнапітэ́кам удабнапітэ́камі
М. удабнапітэ́ку удабнапітэ́ках

Крыніцы: piskunou2012.

удабраво́ліць

‘выказаць ласку, спрыяць каму-небудзь, чаму-небудзь (удабраволіць дзеянні каго-небудзь і ўдабраволіць пасадзіць цара на трон)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удабраво́лю удабраво́лім
2-я ас. удабраво́ліш удабраво́ліце
3-я ас. удабраво́ліць удабраво́ляць
Прошлы час
м. удабраво́ліў удабраво́лілі
ж. удабраво́ліла
н. удабраво́ліла
Загадны лад
2-я ас. удабраво́ль удабраво́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час удабраво́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

удабразы́чыць

‘выказаць добразычлівае стаўленне каму-небудзь (удабразычыць каму-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удабразы́чу удабразы́чым
2-я ас. удабразы́чыш удабразы́чыце
3-я ас. удабразы́чыць удабразы́чаць
Прошлы час
м. удабразы́чыў удабразы́чылі
ж. удабразы́чыла
н. удабразы́чыла
Загадны лад
2-я ас. удабразы́ч удабразы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час удабразы́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

удабро́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удабро́чуся удабро́цімся
2-я ас. удабро́цішся удабро́ціцеся
3-я ас. удабро́ціцца удабро́цяцца
Прошлы час
м. удабро́ціўся удабро́ціліся
ж. удабро́цілася
н. удабро́цілася
Загадны лад
2-я ас. удабро́цься удабро́цьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час удабро́ціўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

удабру́хацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удабру́хаюся удабру́хаемся
2-я ас. удабру́хаешся удабру́хаецеся
3-я ас. удабру́хаецца удабру́хаюцца
Прошлы час
м. удабру́хаўся удабру́халіся
ж. удабру́халася
н. удабру́халася
Загадны лад
2-я ас. удабру́хайся удабру́хайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час удабру́хаўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

удава́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. удава́ удо́вы
удавы́
Р. удавы́ удо́ў
Д. удаве́ удо́вам
В. удаву́ удо́ў
Т. удаво́й
удаво́ю		 удо́вамі
М. удаве́ удо́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уда́вавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уда́вавы уда́вавая уда́вавае уда́вавыя
Р. уда́вавага уда́вавай
уда́вавае		 уда́вавага уда́вавых
Д. уда́ваваму уда́вавай уда́ваваму уда́вавым
В. уда́вавы
уда́вавага		 уда́вавую уда́вавае уда́вавыя
уда́вавых
Т. уда́вавым уда́вавай
уда́ваваю		 уда́вавым уда́вавымі
М. уда́вавым уда́вавай уда́вавым уда́вавых

Крыніцы: tsblm1996.

уда́вавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. уда́вавыя
Р. уда́вавых
Д. уда́вавым
В. уда́вавых
Т. уда́вавымі
М. уда́вавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

удава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. удава́нне
Р. удава́ння
Д. удава́нню
В. удава́нне
Т. удава́ннем
М. удава́нні

Крыніцы: piskunou2012.