Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
аіоу-

Уфа́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Уфа́
Р. Уфы́
Д. Уфе́
В. Уфу́
Т. Уфо́й
Уфо́ю
М. Уфе́

уфалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уфалагі́чны уфалагі́чная уфалагі́чнае уфалагі́чныя
Р. уфалагі́чнага уфалагі́чнай
уфалагі́чнае		 уфалагі́чнага уфалагі́чных
Д. уфалагі́чнаму уфалагі́чнай уфалагі́чнаму уфалагі́чным
В. уфалагі́чны (неадуш.)
уфалагі́чнага (адуш.)		 уфалагі́чную уфалагі́чнае уфалагі́чныя (неадуш.)
уфалагі́чных (адуш.)
Т. уфалагі́чным уфалагі́чнай
уфалагі́чнаю		 уфалагі́чным уфалагі́чнымі
М. уфалагі́чным уфалагі́чнай уфалагі́чным уфалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

уфало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. уфало́гія
Р. уфало́гіі
Д. уфало́гіі
В. уфало́гію
Т. уфало́гіяй
уфало́гіяю
М. уфало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

уфі́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уфі́мскі уфі́мская уфі́мскае уфі́мскія
Р. уфі́мскага уфі́мскай
уфі́мскае		 уфі́мскага уфі́мскіх
Д. уфі́мскаму уфі́мскай уфі́мскаму уфі́мскім
В. уфі́мскі (неадуш.)
уфі́мскага (адуш.)		 уфі́мскую уфі́мскае уфі́мскія (неадуш.)
уфі́мскіх (адуш.)
Т. уфі́мскім уфі́мскай
уфі́мскаю		 уфі́мскім уфі́мскімі
М. уфі́мскім уфі́мскай уфі́мскім уфі́мскіх

Крыніцы: piskunou2012.

уфо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уфо́лаг уфо́лагі
Р. уфо́лага уфо́лагаў
Д. уфо́лагу уфо́лагам
В. уфо́лага уфо́лагаў
Т. уфо́лагам уфо́лагамі
М. уфо́лагу уфо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

уфундава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уфунду́ю уфунду́ем
2-я ас. уфунду́еш уфунду́еце
3-я ас. уфунду́е уфунду́юць
Прошлы час
м. уфундава́ў уфундава́лі
ж. уфундава́ла
н. уфундава́ла
Загадны лад
2-я ас. уфунду́й уфунду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уфундава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

УФ-выпрамяня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. УФ-выпрамяня́льны УФ-выпрамяня́льная УФ-выпрамяня́льнае УФ-выпрамяня́льныя
Р. УФ-выпрамяня́льнага УФ-выпрамяня́льнай
УФ-выпрамяня́льнае		 УФ-выпрамяня́льнага УФ-выпрамяня́льных
Д. УФ-выпрамяня́льнаму УФ-выпрамяня́льнай УФ-выпрамяня́льнаму УФ-выпрамяня́льным
В. УФ-выпрамяня́льны (неадуш.)
УФ-выпрамяня́льнага (адуш.)		 УФ-выпрамяня́льную УФ-выпрамяня́льнае УФ-выпрамяня́льныя (неадуш.)
УФ-выпрамяня́льных (адуш.)
Т. УФ-выпрамяня́льным УФ-выпрамяня́льнай
УФ-выпрамяня́льнаю		 УФ-выпрамяня́льным УФ-выпрамяня́льнымі
М. УФ-выпрамяня́льным УФ-выпрамяня́льнай УФ-выпрамяня́льным УФ-выпрамяня́льных

Крыніцы: piskunou2012.