уфундава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уфунду́ю уфунду́ем
2-я ас. уфунду́еш уфунду́еце
3-я ас. уфунду́е уфунду́юць
Прошлы час
м. уфундава́ў уфундава́лі
ж. уфундава́ла
н. уфундава́ла
Загадны лад
2-я ас. уфунду́й уфунду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уфундава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)